Jeden z najwybitniejszych przedstawicieli Młodej Polski, w tej litografii ukazuje pojedyncze drzewo osadzone w rozległym, pustym pejzażu. Oszczędna kompozycja i skupienie na jednej formie – potężnym, samotnym drzewie – podkreślają kontemplację natury i przemijania.

Artysta operuje subtelną gradacją szarości i światłocieniem, nadając całości głębię i melancholijną atmosferę. To klasyczny przykład jego mistrzostwa w litografii –technice, którą opanował do perfekcji w ostatnich dekadach życia.

‍