Scena przedstawia wóz konny prowadzony przez wiejskiego woźnicę. Kompozycja osadzona jest w zimowym lub późnojesiennym pejzażu – w tle rozległa, otwarta przestrzeń. Kossak doskonale operuje światłem i cieniem, oddając surową atmosferę polskiego krajobrazu. Dzieło łączy realizm z poetyckością.

‍